تهویه ی 17

www.florentino.blogsky.com

تهویه ی 17...

جا داره یه مدت گورمو گم کنم برم یه جایی فقط درس بخونم، جا موندم شدییییید..

تهویه ی 17...

1.بخش مسخره ی  زندگی یک آدم این جاست که خودش را مهم فرض میکند. فکر میکند باید حتما در کل زندگی همه ی آشنا ها و به اصطلاح دوست هایش حضور داشته باشد. چکشان کند؛ بداند با  چه کسی حرف میزنند و برایشان یک سری باید و نباید تعیین کند..یا بهتر بگویم خودش را در حدی فرض کند که اجازه ی سرک کشیدن در زندگی شخصی هر کسی که بر حسب عادت یک سلام به او میدهد را دارد. این مورد را که عرض کردم هر طوری که بخوای ببینیم یه مصداق بارز بی شعوری ست..از این صریح تر نمیتوانستم بگویم. ببخشید2.یک عمر سعی کردم بی تعصب فکر کنم و به هر چیزی که مقدس است یا میکویند حق چرا گفتن در باره اش  نداری هجوم ببرم و بی تعصب به بوته ی نقد بکشانمش و محکم بگویم "چرا؟".. امروز کمی از خودم فاصله گرفتم و از دور خودم را دیدم. جالب است..یک احمق متعصب غرق حماقتش بود و داشتم تعصب می ورزید و داد میزد که "من روی هیچ چیزی تعصب ندارم"..3.دو سه روزی ست که کسی خانه نیست و تنها دارم زندگی میکنم. فقط شب پدرم می آید، شام میخورد یک چرخ در فضای بی پدر و مادر مجازی میزند؛ میخوابد و صبح میرود سر کارش. کمی معنای واقعی زن تهویه ی 17...ادامه مطلب

ما از اول پاییز فقط یه نیمچه بارون داشتیم حاج آقامون گفت دلیلش اینه که پارسال خمس و زکات ندادید مغضوب خدا شدین حالا دارید بی بارونی میکشید،  تهویه ی 17...

چش..

چش..

دو ابرو!

چار ابرو!!

شیش ابرو!!!

.

.

خودآرایی به سبک بعضیا!!

تهویه ی 17...

میدونی..بدترین نوع رابطه رابطه ایه که یواش یواش پا بگیره..یواش یواش با موزیک و حرف و خنده .. لا مصب به یاد موندنی میشه.. تموم شدنی هم نیست. الان فک کنم این واژه ی "رابطه" ذهنت ببره سمت رابطه عاشقانه و یه چیزی تو همین مایه ها..ولی منظور من این نیست.. منظورم یه رابطه ی معمولیه..از اون مدلی که فقط حرف میزنی و بحث میکنی و میخندی..ولی نمیدونم چرا موندگار شد.. الان تلویزیون داشت ملودی آهنگ لالایی علی زند وکیل پخش میکرد.. در باز شد و یه سرمای سوزناک اومد داخل.. ناخودآگاه ذهنم رفت اون سمت.. عجیب بود.. خیلی عجیب.. یه سال رفت.. نه من من ام نه اون خودشه..هر کدوم رفتیم یه سمت و  چند ماهه که با هم چت هم نکردیم.. شنیده  بودم زندگی راه خودشو میره و چه بخوای چ نخوای تو رو همراه خودش میبره..ولی باور نداشتم.. الان باورم شد..نمیدونم سمت چی دارم میرم..واقعا نمی دونم.. شبیه یه شعله م که هر باد ولگردی یه سمت خم ش میکنه.. خم میشم.. تا میشم..حضورم کم رنگ میشه..ولی هستم.. بعد چند سال دنبال هدف گشتن و آرام گرایی به این رسیدم که بودن خودمو قبول کنم و از همین که هستم لذت ببرم و لحظه خلق کنم..ل تهویه ی 17...ادامه مطلب

آدم حداقل برای انسان بودن باید دو شرط را داشته باشد اولیش یکم وجدان است دومی یکم حق و ناحق.سال قبل یه مشکل واسم پیش اومد. یه مشکل که امسال داشتم توو زندگی یکی دیگه میدیدمش..و منم تو به وجود اومدن اون مشکل توو زندگیش نقش داشتم و میدونستم آخر این قضیه میتونه به سوختن یه سالش دقیقا شبیه پارسال من منجر شه. به محترمانه ترین شکل ممکن که میتونستم بهش هشدار دادم و از این قضیه دورش کردم و پایه خودمو از ماجرا کشیدم بیرون.. من وظیفه ای که با توجه به وجدان خودم حس میکردم  انجام دادم و الان  هیچ مشکل از نظر وجدانی ندارم. حالا هر طور دلش میخواد فک کنه و هر نظری در مورد من داشته باشه مهم نیست..مهم اینه که من خودم راحتم. یه نکته هم هست.. هر آدمی تویه شهر و محل خودش یه شهرت و احترامی داره و این مورد رو نمیشه واسه دو نفر توو دو شهر متفاوت با دوتا فرهنگ کاملا مجزا مقایسه کرد و به طور مطلق مشخص کرد که کدوم آدم بهتره و یا کی در حد کیه..این جور طرز فکری فقط میتونه حاصل یه ذهن محدود باشه که به یه خود بزرگ بینی حاد مبتلاست و هر چه زودتر باید خوشو درمان کنه..در غیر این صورت بقیه ی زندگیش هم با این تو تهویه ی 17...ادامه مطلب

دلم یه خیابون بلند می خواد...انقد بلند که هر چی بری تموم نشه.. تهویه ی 17...

تهویه ی 17 ته کشیده و کفگیر نویسنده ش خورده به ته دیگ...دیگه تموم شد بچه ها..من رفتم، خوش باشین. از شنبه هم رمز میزارم که شما و همه خاطره هام بمونن اینجا..دست نخورده بمونن.. روزایه خوبی بودن ولی خب تموم شدن و تکرار شدنشون سخته..خیلی سخت

تهویه ی 17...

وویس تو کاناله..

.

.

.

پ ن:پشیمونم کردین

تهویه ی 17...